म राजा बन्न चाहान्छु

चित्रकुमार सुवेदी  |  साहित्य  |  असोज १५, २०७९

म राजा बन्न चाहान्छु 
गँड्यौला देशको
कम काइदा हुन्छ 
गँड्यौला देशको राजा बन्न 
किनकी 
गँड्यौला प्राकृतिक हलो 
ताछ्नु पर्दैन 
खुर्किनु पर्दैन 
ठाडो हुन्छ कि घोसे
केहि चिन्ता पर्दैन 
न गोरु 
न जुवा 
न हल्लुँडो
गँड्यौलालाई कुट काट फाल निचोर चिमोट
गँड्यौला उफ्र नाच गाउँ खेल खाउँ रमाउ
गँड्यौलाले प्रतिक्रिया जनाउँदैन 
त्यसैले ,
म निश्फ्रिक्री  शासन गर्न 
विवाद रहित शासन गर्न
एक्लै सधै राज गर्न
म राजा बन्न चाहान्छु
गँड्यौला देशको
जहाँ 
गँड्यौला मात्रै बस्छन् 
म विरोध सहँदैन 
मेरो कुरा काटेको मलाइ मन पर्दैन 
आलोचक  समालोचक 
देख्दै रिस उड्छ 
म ख्याउकी ख्याउकी
लाउकी नलाउकी 
आगन पुरेर 
बलेसीमा पोखरी वनाउँ कि 
डाँडामा लिङ्गो गाडौँ  कि 
गैरोमा पानी जमाउ
कसैले विरोध गर्न पाइदैन 
म जे गर्छु 
सबैले ठिक भन्नुपर्छ 
त्यो त मान्छेको बस्तीमा सम्भव छैन 
त्यसैले ,
म गँड्यौला देशको राजा बन्न चाहान्छु 
गँड्यौला ,
घरी अगि सर्छ 
घरी पछि सर्छ 
त्यो उसको विशेषत हो ।
कमजोरी हो ।
म पनि मान्छे रुपी गँड्यौला हु ।
म बस्दिन भूपि दाई ,
तपाईँले देख्नु भएको 
यो हल्लै हल्लाको देशमा 
दिन रात 
नसुती नसुती १८ घन्टा खट्दा पनि
नदेख्ने विरोधी मान्छेहरुको वस्तीमा 
म ,
अब 
शान्तिपूर्वक शासन गर्न
गँड्यौला देशको राजा बन्न चाहान्छु 
मेरो एउटै एजेन्डा 
सपना बाड्न चाहान्छु 
मेरो सपना 
गँड्यौलालाई बोल्ने बनाउने