प्रेमको वर्षा

चिरन ‘चिदानन्द’  |  साहित्य  |  जेठ १४, २०८०

बर्षा बिस्तारै झर्छ, धर्तीलाई माया गर्दै
फोहोर धुँदै, आनन्द र उमंग ल्याउँदै।

मन शान्त हुन्छ, घाउ निको हुन्छ
नयाँ दृष्टिसँगै संसारको सृष्टि गर्दै।।

हावामा एउटा गीत, धुनको अँगालो
आशा, शान्ति, प्रेम, सद्भाव निशानहरू।

तिम्रो माया, वर्षा जस्तै, अनुग्रहको वर्षा
मेरो जीवनमा पारिलो घाम।।

सपना र बिपनाको एकाकार
समय रोकिन्छ अनायास।।

तरङ्गभित्र तरङ्गका लहरहरू सल्बलाउँछन्    
प्रेमको वर्षाले रुझाउँदा।।
तिम्रो प्रेमको वर्षाले रुझाउँदा।।